(గమనిక: ‘మానవాళికి అంతిమ శత్రువు కాపిటలిజమే’ అనబడు గత టపాలోని అంశానికి ఇది కొనసాగింపు)
ఏకధృవ ప్రపంచం-నయా దోపిడి
తరువాతి దశ సోవియట్ పతనానంతర దశ. ఇది కాపిటలిజం యొక్క నాల్గవ మరియు అంతిమ దశ. ఈ దశలో కాపిటలిజానికి కమ్యూనిస్టు భయం తొలగిపోయింది. ఈ దశకు కూడా అమెరికానే నాయకత్వం వహిస్తున్నది. అయితే ఈ సారి తానొక్కటే అగ్రరాజ్యంగా ఏకధృవ ప్రపంచానికి మకుటం లేని మహారాజుగా మారింది. కమ్యూనిస్టు భీతి తొలగిన పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థ ఈ దశలో సంస్కరణల పేరుతో తిరిగి నయా దోపిడీ విధానాలను తెరపైకి తెస్తున్నది. ఈ సంస్కరణల వలన పేదవారు యధావిధిగా దోపిడీ పాలౌతుంటే బూర్జువా సామాజిక శక్తులు, ఇతర మధ్య తరగతి వర్గం ఎనలేని లాభాలను పొందుతున్నాయి.
మనం ఇంతకు ముందే చెప్పుకున్నట్లు ఈ పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థలో సామాజిక మైన ఉత్పత్తి వనరులను, మౌలిక సదుపాయాలను బూర్జువా వర్గం అభివృద్ధి చేస్తుంది. ఎందుకంటే ఈ వ్యవస్థ సామాజిక ప్రయోజనాలను మాత్రమే ఉద్దేశించినది కనుక. కానీ అలా అభివృద్ధి చేసిన సామాజిక వనరులను బూర్జువా వర్గాలు తమ స్వంత ఆస్థిగా మార్చుకుంటాయి లేదా తమ స్వలాభం ఉన్నపుడే అలా అభివృద్ధి చేస్తాయి. ఆ అభివృద్ధిని చూపి అదే దేశాభివృద్ధి అంటుంది. ఆ ఉత్పత్తి వనరులలో ఉద్యోగాలను వ్యక్తి ప్రయోజనం గా చూపుతుంది. కానీ పెట్టుబడిదారీ వ్యవస్థలో వ్యక్తి ప్రయోజనం కల్ల. ఇద్దరికి ఉద్యోగాలు లభిస్తే పది మంది బ్రతుకులు వీధిన పడుతుంటాయి. సామ్యవాద ఉద్యమ ఫలితంగా ఇప్పుడు కొల్లదారీ బూర్జువా వర్గం బాహాటమైన దోపిడీ విధానం మానుకున్నది. అంత మాత్రాన అది వ్యక్తి ప్రయోజనం కొరకు పాటుపడుతున్నదనీ.. ఈ వ్యవస్థలో వ్యక్తి ప్రయోజనం నెరవేరుతున్నదనీ అనుకోవటం మూర్ఖత్వమే.
ప్రత్యేక ఆర్థిక మండళ్ళ కొరకు పేదల పంటపొలాలను గుంజుకొనే ధైర్యం ఈ బూర్జువా వర్గానికి సామ్యవాద సిద్ధాంతపు ఓటమి వల్లనే వచ్చింది. ప్రపంచ బ్యాంకు మార్గదర్శకత్వాలతో కడుతున్న సాగునీటి ప్రాజెక్టులు వందలాది ఎకరాల పంటపొలాలను, వేలాదిమంది సామాన్య ప్రజలు నివసిస్తున్న గ్రామాలను, పల్లెలను ముంపునకు గురిచేస్తుంటే అది బూర్జువా వర్గానికి మేలు చేసే ఉత్పత్తి వనరుల అభివృద్ధింగానే ఉంటుంది తప్ప వ్యక్తి ప్రయోజనం దిశగా అవి జరగటంలేదు. రోడ్డుమార్గాలవంటి మౌలిక సదుపాయాల అభివృద్ధి సైతం కొల్లదారీ బూర్జువా వర్గం యొక్క ప్రయోజనాలను ఉద్దేశించినవే.
ఈ అభివృద్ధి జరగాల్సిందే. కానీ వ్యక్తి అందుకొరకు బలికాకూడదు. ఎందుకంటే సరైన వ్యవస్థలో సమాజం యొక్క అభివృద్ధితో పాటు వ్యక్తి సైతం ప్రయోజనం పొందుతాడు. కానీ ప్రస్తుత భారతదేశంలో ఇంతటి సామాజిక అభివృద్ధి జరుగుతున్నా రైతుల ఆత్మహత్యలు కొనసాగుతూనే ఉన్నాయి. ఆర్థిక ఇబ్బందులతో కుటుంబ ఆత్మహత్యలు కూడా జరుగుతూనే ఉన్నాయి.ఇందరు ఆత్మహత్యలకు పాల్పడుతున్నారంటే మరి ఇంకెందరు చావలేక బ్రతకలేక దుర్భర దారిద్ర్యంతో అల్లాడుతున్నారో కదా!
ఈ విధంగా కాపిటలిజం చరిత్రలో జరిగే మార్పులకనుగుణంగా ఎప్పటికప్పుడు కొత్త అవతారాలు ఎత్తటం వలనే నేటికీ స్థిరంగా నిలబడి తనకన్నా పురోగామి అయిన కమ్యూనిజాన్నే ఓడించగలిగినది.
ప్రస్తుత దశ కాపిటలిజం యొక్క అంతిమ దశ.ఈ దశ మీద పోరాడే మానవుడు తన అంతిమ రాజకీయ, సామాజిక వ్యవస్థను నిర్మిస్తాడు. కాపిటలిజం యొక్క ఈ స్వభావాన్ని దృష్టిలో ఉంచుకునే మానవుడు దాన్ని శాశ్వతంగా అంతమొందించే వ్యూహాన్ని రచించాలి. అపుడు మాత్రమే మానవుడు తన చిరకాల స్వప్నాన్ని-వ్యవస్థలోని మూడు అంగాలూ సమానంగా ప్రయోజనం పొందే రాజకీయ, సామాజిక వ్యవస్థను- సాకారం చేసుకోగలుగుతాడు… (సశేషం)
కుమార్ గారూ..మీ కామెంట్ కు నేనూ ఒక కామెంట్ రాసా..క్రింద..రాత్రి కష్టపడి రాసా కాబట్టి, కనీసం ఒకసారి చూడగలరు. లేకపోతే నా శ్రమ వృధాగా పోతుంది కదా :-)
రిప్లయితొలగించండిhttp://tetageeti.wordpress.com/2008/08/21/communism_zindaabaad/
ఇండిపెండెంట్ గారూ!తేటగీతిలో మీ కామెంట్ చదివాను.త్వరలో సమాధానం ఇస్తాను.ధన్యవాదాలు.
రిప్లయితొలగించండికాపిటలిజం గురించి నేను ఈ వ్యాసాలలో వెలిబుచ్చిన అభిప్రాయాలకు Independent గారు సందర్భవశాత్తూ తేటగీతి బ్లాగులో స్పందించారు. అది చాలా సుదీర్ఘమైన కామెంట్. నేనూ అంతే సుదీర్ఘమైన సమాధానాన్నే ఈయవలసి వచ్చింది. ఆ చర్చ ఈ బ్లాగులో మిస్ అవకూడదనే ఉద్దేశ్యంతో ‘తేటగీతి’ సౌజన్యంతో మరలా ఇక్కడ కామెంట్ రూపంలో ప్రచురిస్తున్నాను. గమనించగలరు!
రిప్లయితొలగించండి#
independent on August 22, 2008
కుమార్ గారూ..
మీరు మీ బ్లాగులో రాస్తూన్నవి చదివా. దాంట్లో నాకు ఎక్కువ కాపిటలిజమ్ ని కావాల్సిన దాని కన్నా ఎక్కువ విమర్శించినట్లుగానే నాకు కనబడింది.
నేను చిన్నప్పట్నుంచి కమ్యునిస్టుల మధ్యనే పెరిగా. ఒకప్పుడు నాకు లెనిన్ దేవుడు. రష్యా నాకు భూతల స్వర్గం. నేను చదివిన సాహిత్యం అలాగే ఉండేది మరి. Das Capital లో “అదనపు విలువ(surplus value)” అనే కాన్సెప్ట్, దాని వెనకాల ఉండే “దోపిడి”, దాని మీద పుంఖానుపుంఖానులుగా (రంగనాయకమ్మ గారు కూడా దాని గురించి చాలా రాసారు ) వచ్చిన గ్రంధాలు చదివి, ఆవేశంతో ఊగిపోయేవాణ్ణి. నిజంగా కూడా ఆలోచించండి..ఈ “అదనపు విలువ” వల్లే వచ్చిన సమస్యలు అన్నీ..అనిపిస్తుంది ఇప్పటికి కూడా.
నాకు M.Tech అయిపోగానే DMRL, Kanchan Bagh లో సైంటిస్టుగా ఉద్యోగం వస్తే ఒక రెండు నెలలు చేసి నేను private sector లోకి move అయిపోయా డబ్బులెక్కువ అవసరముందని. అక్కడ కమ్యూనిస్టు యూనియన్ ఉండింది. మీరు నమ్మరు..ఆ కంపెనీలో అతి మామూలు ITI ఫిట్టర్ with 3 years experience కి, ఒక స్టేట్ గవర్న్మెంట్ లో ఇంజనీర్ కి వచ్చే సాలరీ కన్నా ఎక్కువ వచ్చేది. I swear. ఒకే యూనియన్.. elections గొడవల్లేవు. మా కంపెనీ లో కొంతమంది సీనియర్ వర్కర్స్ చివరి రెండు, మూడు నెలలు సాలరీ తీసుకోకుండా, అది డైరక్ట్ గా టాక్స్ కి పంపించెవాళ్ళు. మార్నింగ్ బ్రేక్ ఫాస్ట్, లంచ్, సాయంత్రం స్నాక్స్ అన్నీ రోజుకి ఒక రూపాయకి మానేజ్మెంట్(జర్మనీది లెండి) సబ్సిడైజ్ చేసి ఇచ్చేది. plus bonuses, full PF, excellent annual gifts etc., దాంట్లో ఉద్యోగం వస్తే చాలని వర్కర్సే కాదు, ఇంజనీర్లు(మెకానికల్) కూడా తల క్రిందులుగా తపస్సు చేసే వాళ్ళు. మొత్తం సౌత్ ఇండియాలో సాఫ్ట్ వేర్ కంటే కూడా ఎక్కువ పే చేసేది అదొక్క కంపెనీయే. ఇదంతా కూడా ఎందుకు చెప్తున్నానంటే కంపెనీ, దాని మానేజ్మెంట్ ప్రొఫైల్ అర్ధం కావడానికి.
ఇట్లాంటి కంపెనీలో కూడా వాళ్ళెంత ఉక్కు పిడికిలి బిగించి మరీ మొత్తం shopfloor ని ఎంత కంట్రొల్ చేసేవాళ్ళంటే నాకు చాలా ఆశ్చర్యం వేసేది. చీమ కూడా కదిలేది కాదు యూనియన్ అనుమతి లేకుండా. ఒక మిషిన్ మీద ఓ నలబై పీసెస్ ప్రొడ్యుస్ అవుతున్నాయనుకోండి. ఇక ఆ బ్రహ్మ వల్ల కూడా కాదు ఒక్క పీస్ కూడా మీరు ఎక్కువ తీయలేరు. మీరు ఆ మిషిన్ మీద పనిచెసి, అవలీలగా కనీసం అరవై పీసేస్ ప్రొడ్యుస్ చేయొచ్చని ప్రూవ్ చేసినా సరే. పచ్చిగా చెప్పాలంటే ఎవ్వరూ ఏమీ పీకలేరు. అందరికీ తెలుసు అక్కడ ఏమవుతుందో including top management. ఊరికే middle management suffer అవ్వడం తప్పితే ఏమీ ఉండదు. ఒక్కొసారి నాకున్న ముప్పై మంది వర్కర్స్ లో ఒక మిషిన్ డౌన్ ఉండి, అతన్ని వేరే మిషిన్ మీద పని చేయాలన్న కాని, మనకు యూనియన్ లీడర్స్ కి సత్సంబంధాలుండాలి, లేకపోతే you will land in trouble and I did quite a few times. అందులో కాలేజి నుంచి ఫ్రెష్ గా వచ్చి, మాంచి దూకుడు మీద ఉండేవాణ్ణి. నా బ్యాచ్ లో ఒక క్యాంపస్ రిక్రూట్ కి ఉద్యొగం పోయింది..ఎందుకంటే ఆ అబ్బాయికి కొంచెం లౌక్యం తక్కువ, ఈ యూనియన్ వెధవలు చేసే వెధవ్వేషాలన్ని నా దగ్గర నడవ్వు అన్నట్లుగా ఉండేవాడు. ఇండియాలో labor laws చాలా పవర్ఫుల్ కాబట్టి, మానేజ్మెంట్స్ కూడా middle-management నే ఈజీగా వదిలేసుకుంటాయి.
నాకు చిరాకు పుట్టి నేను అమెరికా కి వచ్చేశా. నాకీ కొద్ది కాలంలో అర్ధం అయ్యిందేంటంటే అమెరికా ఇంత succesful అవడంలో ఒక biggest reason ఏంటంటే, having large middle class in the country. అమెరికాకె కాదు..ఏ సొసైటీ లోనైనా మధ్య తరగతి శాతం ఎక్కువ ఉండాలి. కొన్ని ముఖ్యమైన పాయింట్లు.
1. మధ్యతరగతి శాతం ఎక్కువ ఉంటే, difference in extremes తక్కువ ఉండి society lo unrest ప్రబలడానికి అవకాశాలు తక్కువుంటాయి.
2. మధ్య తరగతి వాళ్ళు, కన్స్యూమర్ ఎకానమీ కి బాగా కంట్రిబ్యూట్ చేస్తారు.
3. మధ్య తరగతి వాళ్ళకి, ఏదో ఒకటి చేసో, కష్టపడో, నెక్స్ట్ లెవల్కి వెళ్ళాలని ఉంటుందే తప్ప, వాళ్ళ దగ్గర్నుంచి లాక్కోని వాళ్ళని రిప్లేస్ చేయాలని ఉండదు. When people have nothing to loose, they don’t hesitate to do anything, but not the middle-class because of they always have something to loose.
4. Social/Moral Values లో కూడా వీళ్ళు మరీ extreme ends లో జీవితాల్ని గడపడానికి ఇష్టపడరు. వీలయినంత వరకూ middle-of-the-path లోనే వెళ్ళడానికి ప్రయత్నిస్తారు. Call it middle-class syndrome, or middle-class values, they are universal.
వేరేవి తరవాత చెపుతా.
నేను మెక్సికో లో the-most-expensive-district-in-all-latin-american-countries లో ఒక ఆరు నెలలు పని చేసా. నాకు లంచ్ పదిహేను డాలర్లకి తక్కువ దొరికేది కాదు. ఆ దేశంలొ అసలు మిడిల్ క్లాసే లేదసలు. There are only upper and lower classes. అక్కడ కూడా అంతరాలు ఎంతుంటాయో చూసా.
కమ్యూనిజం అంతందంగా కనబడుతుంది కదా..దాన్ని అమెరికా వాళ్ళు కనీసం ఒకసారి ట్రై చేయాలని ఎందుకు అనుకోలేదో, అసలు ఎప్పుడు ట్రై చేయకుండానే అదొక EVIL అన్న సంగతి వీళ్ళకి ఎలా తెలిసిందా అన్నది నాకు ఇప్పటికీ మిస్టరీ. నేనా ప్రశ్న కొన్ని వందల మంది అమెరికన్స్ ని అడిగా. సంతృప్తికరమయిన జవాబు రాలేదింతవరకీ.
మీ వ్యాసాల్లో కాపిటలిజం మీద మితిమీరిన thrashing తప్పితే, ఎక్కడా కొంచెం కూడా దానికి క్రెడిట్ ఇవ్వలేదు.
అసలు అన్నింటి కన్నా ముందు ఎవరైనా కూడా, be-all, the-all solution ఒకటి expect చేయడమే అవివేకం. అలాంటిది ఈ భూ ప్రపంచం మీద ఇప్పటి వరకూ రాలేదూ..రాబోదూ…ఎందుకంటే change is the only constant thing in this world.
అసలు ఏ ఇజం అయినా మానవున్ని, మనిషి తత్వాన్నీ, మానవ సహజ ప్రవృత్తినీ అంతర్లీనంగా ఇముడ్చుకోగలిగి ఉండి, తనను హైయ్యర్ ఐడియల్స్ వైపు గైడ్ చేయగలిగి ఉండగలగాలి. అప్పుడే అది మనగలుగుతుంది.
all over the world కాపిటలిజం కొన్ని బిలియన్స్ ఆఫ్ పీపుల్ ని పావర్టీ లోంచి లిఫ్ట్ చేసింది , at the same time, it left billions behind.. ఇవి నా మాటలు కాదు. బిల్ గేట్స్ వి. వీలయితే Compassionate Capitalism మీద తన latest speech వినండి.
Capitalism is not the perfect one, but it is the best one.
ఇది నేను ఆలోచించి సమగ్రంగా రాసింది కాదు. పైన ఈ కధ, మీ కామెంట్స్ చూడగానే రాయాలనిపించి రాసింది. దీంట్లో అంత continuity ఉండకపోవచ్చేమో, కాని ఇప్పుడు దీన్ని ఎడిట్ చేయడానికి నాకు ఓపిక లేదు.కాబట్టి judge చేయబాకండి.
#
Saraswathi Kumar on August 23, 2008
ఇండిపెండెంట్ గారూ!
మీ సారాంశం నాకర్థం అయినది.నేను సారాంశాన్నే పరిగణిస్తాను కానీ రచనా శైలిని బట్టి జడ్జ్ చేయను.
నేను కాపిటలిజాన్ని కొంచెం ఎక్కువగా విమర్శించిన మాట నిజమే.అంత మాత్రం చేత నేను సామ్యవాదిని కాను.నిజానికి నేను ఇస్లాం,కాపిటలిజం,కమ్యూనిజం.. ఈ మూడింటినీ సమదృష్టితోనే చూస్తాను.ఐతే మిగతా రెండూ విఫలమైపోయి, బలహీనమైపోయిన విషయం స్పష్టంగా తెలిసిపోతున్నది.వాటిని విమర్శిస్తే చచ్చిన పామును చంపినట్లే కదా!
‘అదనపు విలువ’ అనే అంశం మార్క్స్ సిద్ధాంతంలోకెల్లా బలహీనమైన అంశం.దాని మీద అనేక విమర్శలు వచ్చాయి. వస్తువు విలువను నిర్ణయించేది డిమాండ్ అండ్ సప్లై. కానీ మార్క్స్ శ్రామికుని శ్రమ శక్తి వలనే ఉత్పత్తి చేయబడిన వస్తువుకు విలువ ఆపాదింపబడుతుంది అనీ.. దానిని పెట్టుబడిదారుడు కార్మికునికి చెల్లించకుండా దోపిడీ చేస్తాడని వర్ణించాడు. ఇది కొంచెం అసంబద్ధమనే చెప్పాలి.ఐతే ఈ ఒక్క అంశం ద్వారా కమ్యూనిజాన్ని నిగ్గు తేల్చలేము.
మీరు పనిచేసిన ప్రైవేటు కంపెనీలో మామూలు ITI ఫిట్టర్ కు రాష్ట్ర పభుత్వ ఇంజనీర్ కన్నా ఎక్కువ సాలరీ ఇచ్చేవారు, అలానే అనేక ఇతర సౌకర్యాలను కూడా కల్పించేవారు అని రాశారు. ‘ఇది సామ్యవాదం సాధించిన విజయం’ అనైనా అనుకోవచ్చు లేదా ‘ఇటువంటి పరిస్థితి సామ్యవాద ఉద్యమ ఫలితంగానే ఏర్పడింది ’ అనైనా అనుకోవచ్చు. సామ్యవాదం జనించింది ఈ నాటి పరిస్థితుల దృష్ట్యా కాదు. పారిశ్రామిక విప్లవం యొక్క ఆరంభ దినాల్లో అంటే 18వ మరియు 19వ శతాబ్దపు రోజులలోని పరిస్థితుల నేపథ్యంలో సామ్యవాదం జనించింది.
ఇక ఆ కంపెనీలో యూనియన్ వాళ్ళ ఉక్కు పిడికిలి,వాళ్ళ కంట్రోల్ అంటారా! కాపిటలిజానికి కమ్యూనిజం ప్రతిక్రియేగానీ పరిష్కారం కాదు. దానిలో ఉండే లోపాలు దానిలో ఉంటే.. దీనిలో ఉండే లోపాలు దీనిలో ఉంటాయి.
ఇక మధ్యతరగతి లక్షణాల గురించి మీరు చెప్పిన వాటిలో కొన్ని నేనూ ఒప్పుకుంటాను. కానీ పెద్ద సంఖ్యలో మధ్య తరగతి అనేక దేశాలలో ఉన్నది. అవన్నీ అమెరికాలా అభివృద్ధి చెందలేదు.
వ్యవస్థలు ట్రై చేయాలనుకుంటే మారవు.. విప్లవాలతోనే మారతాయి. కాపిట్లలిజంతో అమెరికన్లు హాయిగా ప్రపంచం మీద పెత్తనం చేస్తూ బ్రతుకుతుంటే సామ్యవాదాన్ని ఆచరిద్దామనే ఆలోచన వారికెలా కలుగుతుంది.
కాపిటలిజానికి ఎందుకు క్రెడిట్ ఇవ్వలేదు. నేను వరుసగా ఇస్లాం, కాపిటలిజం, కమ్యూనిజం.. ఈ మూడింటి వలన ప్రపంచానికి జరిగిన మేలు.. అలానే కీడు రెంటినీ సంగ్రహంగా వివరించాను. ఐతే కాపిటలిజాన్ని మిగతా వాటి కన్నా కొంచెం ఎక్కువగా విమర్శించాను. దీనికి కారణం ఇప్పుడు మానవుడు తన అంతిమ రాజకీయ వ్యవస్థ దిశగా కదిలేటపుడు పోరాడవలసినది, కూలదోయవలసినది కాపిటలిజాన్నే కనుక.
కాపిటలిజాన్ని వ్యతిరేకిస్తున్నను కనుక నేను సామ్యవాదిని అని అనుకోవద్దు. నేనొక నూతన వ్యవస్థని కోరుకుంటున్నాను. ఆ వ్యవస్థ ఏర్పాటుతో భారతదేశం తన పూర్వ వైభవాన్ని సంతరించుకోవాలని కోరుకుంటున్నాను.
Capitalism is not the perfect one,but it is the best one.
ఏనాటి కాపిటలిజం గురించి మీరు ఈ మాట రాశారు. పారిశ్రామిక విప్లవ ప్రారంభ దినాలలోని కాపిటలిజం గురించి మీరు ఈ మాట అనగలరా?! కేవలం కమ్యూనిస్టు పోరాటాల ఫలితంగా, కమ్యూనిస్టు ఉద్యమ ఫలితంగా, కమ్యూనిస్టు ఆలోచనా విధానం ఫలితంగా అనేక మార్పులకు గురై నేడు మన కళ్ళకు కనిపిస్తున్న కాపిటలిజం గురించేగా మీరీ మాట అనగలుగుతున్నది!
మానవుడు అనాదిగా సత్యాన్వేషణ జరుపుతున్నది Perfect one కోసమే.అప్పటి వరకూ అతని పోరాటం ఆగదు.
Change is the only constant thing in this world
అనాదిగా ఉన్న సూర్యుడు మారాడా?.. చంద్రుడు మారాడా?.. ఆకాశం మారిందా?.. నక్షత్రాలు మారాయా?.. సముద్రాలు మారాయా? సరే ఇంతెందుకు అమీబాతో మొదలైన జీవ పరిణామం కొన్ని లక్షల సంవత్సరాలు జరిగి మనిషి ఆవిర్బావంతో ఆగిపోలేదా?!
మార్పు గమనం కొరకే.. గమనం లక్ష్యం చేరడం కొరకే. లక్ష్య సిద్ధి జరిగిన తరువాత మార్పుకు అర్థంలేదు.
కామెంట్ పెరిగిపోతున్నది.. చివరిగా ఓ మాటచెప్పి ముగిస్తాను. నేను ఇంకొక టపాతో నా చిరు గ్రంథపు మొదటి అధ్యాయం ముగించబోతుండగా నా భావాల ప్రాతిపదికతో మంచి చర్చ చేశారు.. ధన్యవాదాలు! ఐతే నేను ఈ భావాలను ఏదో నాకు తోచినట్లుగా చెప్పటం లేదు. వీటి వెనుక ఒక శాస్త్రీయమైన తాత్విక విచారధార ఉన్నది. ఆ ప్రాతిపదిక మీదే నేను ఆ వ్యాసాలన్నీ రాస్తున్నాను. ఆ తత్వవిచారాన్ని రెండవ అధ్యాయంగా మరికొన్ని వ్యాసాల రూపంలో అందించబోతున్నాను.
ఆ వ్యాసాలను కూడా చదివిన తరువాత మీ అభిప్రాయాలను, అలానే నా అభిప్రాయలను గురించి కూడా ఓ సారి పునరాలోచించగలరని ఆశిస్తున్నాను.