11, అక్టోబర్ 2010, సోమవారం

'మాకియవెల్లి-ద ప్రిన్స్ ' 6వ అధ్యాయం





రాజు - రాజ్యం



అధ్యాయం - 6 

రాజు తన శక్తి సామర్థ్యాలతో స్వంత సైన్యం ద్వారా పొందిన 
నూతన సంస్థానాల గురించి






ఇప్పుడు నేను వివరించబోయే పూర్తిగా కొత్తవైన సంస్థానాల గురించి మాట్లాడేటపుడు రాజు గురించి, రాజ్యం గురించి గొప్పవైన ఉదాహరణలను సూచిస్తే ఎవరూ ఆశ్చర్యపోవద్దు. ఎందుకంటే వ్యక్తులు చాలా వరకూ ఇతరుల యొక్క అడుగుజాడలలోనే నడుస్తుంటారు, వారి చేతలనే అనుకరిస్తుంటారు; కానీ తాము అనుకరించేవారు చేరుకున్న ఉన్నత స్థానాన్ని చేరుకోవడం కానీ, పూర్తిగా ఇతరులు నడిచిన దారిలోనే నడవడంగానీ వీరికి సాధ్యం కాదు. కనుక వివేకవంతుడు ఎల్లప్పుడూ గొప్పవాళ్ళు నడచిన బాటనే అనుసరించాలి, ఉన్నతమైన వారినే అనుకరించాలి. దానివలన సామర్థ్యంలో వారితో సముడవ్వలేకపోయినా కనీసం వారి సామర్థ్యపు పరిమళాన్ని కొంతైనా పొందగలుగుతాడు. విలుకాడు సుదూరాన ఉన్న లక్ష్యాన్ని ఛేదించదలచి, తన వింటి యొక్క బలంతో శరం ఎంత దూరం పోగలదో తెలుసుకొని ఉండి, లక్ష్యంకన్నా ఎక్కువ ఎత్తుకు గురిపెడతాడు. అంత ఎత్తుకు తన బాణం పోవాలని కాదు. అంత ఎత్తుకు గురిపెడితేకానీ తాను ఛేదించాలనుకున్న లక్ష్యాన్ని బాణం చేరడం సాధ్యం కాదు. అటువంటి తెలివైన విలుకాడిలా అతడు వ్యవహరించాలి.

కనుక ఇప్పుడు నేను ఏం చెబుతానంటే, రాజుకూడా కొత్తవాడుగా ఉండే పూర్తిగా కొత్తవైన సంస్థానాలను నిలుపుకోవడం కష్టసాధ్యమా లేక సులభసాధ్యమా అన్నది దానిని స్వాధీనం చేసుకున్న వాని యొక్క సామర్థ్యం మీద ఆధారపడి ఉంటుంది. ఒక సాధారణ వ్యక్తి సింహాసనం పొందాలంటే అతడికి అదృష్టమో లేక సామర్థ్యమో ఉండాలి అన్న వాస్తవం కారణంగా ఈ రెంటిలో ఏదో ఒకటి ఉండటం చాలా వరకూ కష్టాలను తగ్గిస్తుంది అన్న విషయం స్పష్టపడుతుంది. అయినప్పటికీ అదృష్టం మీద తక్కువగా ఆధారపడే వాడు శక్తివంతుడిగా రూపొందుతాడు (తన స్థానాన్ని చక్కగా పదిలం చేసుకుంటాడు). అంతేకాక రాజుకు మరే ఇతర సంస్థానాలూ లేకపోవడం వలన అతడు తాను స్వాధీనం చేసుకున్న రాజ్యంలోనే నివసించవలసి రావడం కూడా సానుకూలమైన అంశంగా మారి సమస్య మరింత సులువవుతుంది.

అదృష్టం వలన కాక, తమ స్వీయ శక్తి సామర్థ్యాలతో సింహాసనాన్ని పొందినవారి గురించి పరిశీలిస్తే మోసెస్, సైరస్, రోములస్, థెసియస్ (Moses, Cyrus, Romulus, Theseus, ) మొదలైనవారు మంచి ఉదాహరణలని నేను చెబుతాను. మోసెస్ కేవలం దేవుని ఆజ్ఞలను మాత్రమే నిర్వర్తించే ఒక సాధనంగా మాత్రమే వ్యవహరించాడు కనుక అతని పేరు చెప్పవలసిన అవసరం లేకపోయినప్పటికీ దేవుని తోనే సంభాషించగల అర్హతను సాధించిన అతని సుగుణాల మూలంగా అతను ఆరాధ్యుడే. సామ్రాజ్యాలను స్థాపించిన లేక సాధించిన సైరస్ మరియు ఇతరులను పరిశీలిస్తే వారు కూడా ఆరాధింపదగిన వారిగానే పరిగణింపబడతారు. అంతేకాక వారి చేతలు, మరియు నడవడికలను పరిశీలిస్తే --మోసెస్ గొప్ప బోధకుడైనప్పటికీ-- అతని కన్నా వారు తక్కువేమీ కాదనే విషయం బోధపడుతుంది. అంతేకాక వారి జీవితాలను, వారి కార్యాలను పరీక్షించినట్లైతే వారు అదృష్టానికి ఏమాత్రం ఋణపడలేదని మనం తెలుసుకుంటాము. కేవలం అవకాశం మాత్రమే విషయాలకు తమ ఇష్టమైన రూపం ఇవ్వగలిగే సామార్థ్యాన్ని వారికి ఇచ్చింది. ఆ అవకాశమే లేనట్లైతే వారి మానసిక శక్తులు హరించుకుపోయి ఉండేవి; మరో పక్క వారి మానసిక శక్తులే లేనట్లైతే ఆ అవకాశం వ్యర్థమైపోయి ఉండేది.

కనుక తనను అనుసరించి బంధవిముక్తులు అగుటకుగానూ ఈజిప్టులో ఆ దేశీయులచే అణచివేతకు గురిచేయబడి, బానిసలుగా మార్చబడిన ఇజ్రాయెలీలు మోజెస్‌కు అవసరమయ్యారు. రోములస్ రోమ్ నగరాన్ని స్థాపించడానికీ, దానికి రాజవడనికీ అతడు అల్బాలో ఉండకపోవడం, అతడు తన జనన సమయంలో అరక్షితంగా వదిలివేయబడటం అవసరమయ్యాయి. పర్షియన్‌లు Medes ప్రభుత్వంచే అసంతృప్తులవటం, అంతేకాక సుదీర్ఘశాంతి వలన Medes బలహీనులుగా, మగటిమి లేనివారుగా అవటం సైరస్ కు అవసరమయినది. ఎథీనియన్‌లు అసంఘటితంగా, చెల్లాచెదురుగా లేనట్లైతే థెసియస్ తన సామర్థ్యాన్ని ప్రదర్శించగలిగి ఉండేవాడు కాదు. ఒక పక్క ఈ అవకాశాలు వారిని అదృష్టవంతులుగా చేస్తే, మరోపక్క వారి స్వీయ శక్తిసామర్థ్యాల వలన వారు ఈ అవకాశాలను గుర్తించగలిగి, తమ దేశానికి ఖ్యాతిని, గౌరవాన్ని తేగలిగారు.

వీరివలే ఉన్నతమైన నడవడిక ద్వారా రాజులుగా మారిన వారు ఒక సంస్థానాన్ని కష్టంతో స్వాధీనంచేసుకుని, చాలా సులువుగా సంరక్షించుకుంటారు. తమ ప్రభుత్వాన్ని స్థాపించుట కొరకు మరియు దాని సంరక్షణ కొరకు అమలు చేయవలసి వచ్చిన నూతనమైన నియమ నిబంధనలు మరియు పద్దతుల మూలంగా --ఒక నూతన రాజ్యాన్ని పొందడంలో వారికి ఎదురయ్యే కష్టాలు తలయెత్తుతాయి. ఒక కొత్త వ్యవస్థను ప్రవేశపెట్టేటపుడు నాయకత్వం వహించడం కన్నా --చేపట్టడానికి కష్టమైనది, నిర్వర్తించడానికి ప్రమాదకరమైనది, విజయవంతమయ్యే విషయంలో అనిశ్చితమైనది-- మరోటిలేదనే విషయాన్ని జ్ఞాపకం ఉంచుకోవాలి. నూతనత్వాన్ని తెచ్చేవానికి పాత పరిస్థితులు అనుకూలంగా ఉన్నవారంతా శత్రువులుగా మారతారు. నూతన వ్యవస్థ అనుకూలంగా ఉండబోయే వారు మాత్రం చాలా నిరాసక్తంగా అతనికి మద్దతు పలుకుతుంటారు. ఈ నిరాసక్తతకు కొంతకారణం పాత చట్టాలు అనుకూలంగా ఉన్న ప్రత్యర్థులకు భయపడటం, మరికొంత కారణం సుదీర్ఘకాలపు అనుభవం లేకుండా ఏ కొత్త విషయాన్నీ వెంటనే అంగీకరించలేని మానవుడి అపనమ్మకం. ఫలితంగా మార్పుకు శత్రువులు తమకు దాడిచేసే అవకాశం చిక్కినప్పుడల్లా ఎంతో ఉద్వేగంతో, చాలా బలంగా దాడిచేస్తారు. అదే సమయంలో ఇతరులు (నిరాసక్తమైన మద్దతుదారులు) తమను తాము చాలా బలహీనంగా రక్షణ చేసుకుని తమను, తమలక్ష్యాన్నీ రెంటినీ ప్రమాదంలో పడవేస్తారు.

ఐతే ఈ విషయాన్ని బాగా అర్థంచేసుకోవాలంటే నూతనత్వాన్ని తెచ్చేవారు స్వయంగా ఈ పని చేశారా? లేక ఇతరుల సహాయం మీద ఆధారపడ్డారా?….. మరో రకంగా చెప్పాలంటే తమ పథకాలను ఆచరణలోకి తేవడానికి వీరు విన్నపాల మీద ఆధారపడ్డారా? లేక బలప్రయోగం చేశారా? ఆన్న విషయం పరిశీలించవలసి ఉన్నది. మొదటి సందర్భంలో వారు ప్రతీసారీ అపజయాన్నే పొందారు, ఏమీ సాధించలేకపోయారు; ఐతే వారు స్వంత వనరులమీద ఆధారపడి బలప్రయోగానికి పాల్పడినప్పుడు మాత్రం అపజయాన్ని పొందిన సందర్భాలు పెద్దగాలేవు. దీనిని బట్టి సాయుధ ప్రవక్తలందరూ విజయాన్ని సాధించారనీ, నిరాయుధ ప్రవక్తలందరూ నశించి పోయారనీ నిర్థారించవచ్చు.

ఇప్పుడు చెప్పిన విషయాలతో పాటు ఈ విషయాన్ని కూడా మనసులో ఉంచుకోవాలి. ప్రజల యొక్క స్వభావం చంచలమైనది. వారికి ఒక విషయాన్ని నచ్చజెప్పడం తేలికేగానీ అదే విషయానికి వారు స్థిరంగా మద్దతు పలికేటట్లు చేయడం మాత్రం కష్టం. కనుక ప్రజలు ఒక విషయాన్ని ఎంతోకాలం నమ్మలేకపోతున్నప్పుడు వారు దానిని నమ్మేటట్లుగా బలప్రయోగం చేసే అవసరం ఏర్పడుతుంది. మోజెస్, సైరస్, థెసియస్, మరియు రోములస్‌లు (Moses, Cyrus, Theseus, and Romulus) గనుక నిరాయుధులు అయినట్లైతే తమ శాసనాలను మరియు తమ వ్యవస్థలను దీర్ఘకాలం అమలులో ఉంచగలిగేవారు కాదు. మనకాలంలో Fra Girolamo Savonarola విషయంలో ఈ విధంగానే జరిగింది. ప్రజలకు అతడి యెడల విశ్వాసం తగ్గిన వెంటనే తన కొత్త వ్యవస్థతో పాటుగా అతడు కూడా నాశనమైపోయాడు. నమ్మిన వారిని స్థిరంగా ఉంచడానికీ, నమ్మని వారిని నమ్మేటట్లుగా చేయడానికీ అతడివద్ద ఏ మార్గమూ లేదు.

కనుక అటువంటి (గొప్ప) వ్యక్తులు తమ పథకాలను అమలు చేయడంలో అనేక కష్టాలను ఎదుర్కొంటారు. కానీ ఆ కష్టాలన్నీ కూడా మార్గమధ్యంలోనే వస్తాయి. వాటన్నింటినీ వారు ధైర్యంతో అధిగమిస్తారు. అలా అధిగమించి, గౌరవప్రదమైన స్థానాన్ని చేరుకుని, తమ విజయం ఎడల అసూయ చెందిన వారందరినీ నిర్మూలించి వారు శక్తివంతులుగా, సురక్షితులుగా, యశోవంతులుగా మరియూ సుఖసంతోషాలు కలిగిన వారుగా కొనసాగుతారు.

పైన తెలిపిన గొప్పవైన ఉదాహరణలకు కొంచెం తక్కువైన మరో ఉదాహరణను జోడిస్తాను. తక్కువది ఐనా కూడా అది గొప్ప వాటితో పోలి ఉంటుంది. అంతేకాక తనలాంటి వాటన్నింటికీ ఒక నమూనాగా కూడా ఉంటుంది. ఆ ఉదాహరణే Hiero the Syracusan.[*]. ఇతడు సాధారణ స్థితి నుండి Syracuse కు రాజుగా ఎదిగినాడు. అదృష్టం వలన కాక అవకాశం వలన మాత్రమే అతడు ఈ స్థితికి వచ్చాడు. సిరాకసన్‌లు అణచివేతకు గురికావటం వలన ఇతడిని తమ నాయకుడిగా ఎంచుకున్నారు. తదుపరి ఇతడు వారి రాజుగా ఎంచుకోబడ్డాడు. ఇతడు ఎంత సమర్థత కలిగినవాడంటే ఇతడు సాధారణ వ్యక్తిగా ఉన్నపుడే ఒక రచయిత ఇతడి గురించి రాస్తూ ‘ ఒక రాజు కలిగి ఉండవలసిన విషయాలలో ఇతనికి లేనివి ఏమీలేవు…. ఒక్క సామ్రాజ్యం తప్ప.’ అని పేర్కొన్నాడు. ఇతడు పాత సైన్యాన్ని రద్దుచేసి నూతన సైనిక వ్యవస్థను నెలకొల్పాడు. పాత స్నేహ సంబంధాలకు స్వస్తి పలికి నూతన మిత్రులను ఏర్పరచుకున్నాడు. ఈ విధంగా తనవైన సైన్యం మరియు మిత్రుల ద్వారా ఏర్పడిన పునాదిమీద అతడు తన ఇష్టానుసారమైన నిర్మాణాన్ని చేపట్టగలిగే స్థితికి చేరాడు. ఈ విధంగా రాజ్యాన్ని పొందడంలో అతడు ఎంతో కష్టపడినప్పటికీ దానిని సంరక్షించుకోవడంలో మాత్రం ఏ మాత్రం కష్టపడలేదు.

[*] Hiero II, born about 307 B.C., died 216 B.C.


కామెంట్‌లు లేవు:

కామెంట్‌ను పోస్ట్ చేయండి